Olmur

Heç ne istediyim kimi olmur,Tanrım,heç ne.
Qollarımı yana açıb "bu dünyada ne yaxşı ki varam" deyib sevinib gülmek isteyirem,OLMUR.
Bir insana HER KESİM deyerek bütün varlığımı emanet edib sevmek isteyirem,OLMUR.
İçime qısılıb her şeye inad deli-deli susmaq isteyirem,OLMUR.
Susmaqdan usanıb bütün var gücümle "niye her şey öz yerinde deyil?" deyerek bağırmaq isteyirem,OLMUR.
Her şeyden bezib
"elvida dünya,
elvida heyat,
elvida yarım qalan arzular" deyib ölmek isteyirem,OLMUR...

Heç ne düşündüyüm kimi deyil,Tanrım,heç ne.
Harda sevgiyle çırpınan bir ürek var,
xoşbext olar sanmışdım,OLMADI.
Harda üreklere bulaşan bir pislik var,
yox olacaq sanmışdım,OLMADI.
Harda qürurundan içine ağlar gözler var,
quruyacaq sanmışdım,OLMADI.
Harda ürekleri didib yeyen yaralı bir ümid var,
ne vaxtsa
sağalar sanmışdım,OLMADI...
Niye heç ne öz yerinde deyil,Tanrım,niye?
Niye heç kim öz yerinde deyil,Tanrım,niye?