Sən niyə gəldin ki,mənim ömrümə?

Sen niye geldin ki,
menim ömrüme?
Sınıq ümidlerin qırıntısını toplayıb qelbime qoymaq üçünmü?
Ya da son ümidin son tikesini,
ayağın altında ezmek üçünmü?

Sen niye geldin ki,
menim ömrüme?
Boşalıb yanıma düşen qolumdan,
tutub sabahlara getmek üçünmü?
Ya da üreyime bir ağrı olub,
ele için-için qırmaq üçünmü?

Sen niye geldin ki,
menim ömrüme?
Men zaten mezarsız ölü kimiyem.
Bir az ağrıların düşkünü olan,
her şeyden derd emen zeli kimiyem.

Bilmirem,ruhuma sevgi ekenmi,
yoxsa,bir ağrım da sen olacaqsan?
Bilmirem,üzüme xoş tebessümmü,
Yoxsa,gözlerime yaş olacaqsan?
Lütfen söyle mene,
sen niye geldin?
Men axı xaraba qalmış şeheri,
zülmete bürüyen qarğış kimiyem.
Men axı geceler bu xarabada,
teklikden ulayan bayquş kimiyem.

De hele,gelişin ne deyişecek?
Yoxsa,alnımızda olan yazının,
en gözel,en xoşbext cümlesi sensen?
Yoxsa,bu sevginle yaz yağışı tek,
ömrüme yağacaq acı zehersen?

Sen niye geldin ki,
menim ömrüme?
Men ki unutmuşam yaşamağı da,
menasız-menasız gözlentini de,
Lazımsız-lazımsız adamları da.
Gelib uçurumun bir kenarına,
Atmışam aşağı arzuları da...

Menim teqvimler de çıxıb yadımdan,
İndi hansı aydır,hansı fesildir?
Sonuncu saatım pas atıb artıq,
Mendeki zaman da gözden elildir.

Lütfen söyle hele,
sen niye geldin?
Sen niye elimden tutursan bele?
Yoxsa,ilk addımı atan uşağam?
Yoxsa,ümidleri elinden düşen,
ayağı büdreyen yazıq qocayam?
Seni niye tutursan menim elimden?
Eger insansansa,ne olar tutma,
bir daha,bir daha meni aldatma.

Eger Tanrısansa,
yaxın gel mene,
Eger Tanrısansa,
tut ellerimden,
buraxma bu qeder çirkab içinde.
Eger Tanrısansa,
yeniden yarat,
Qoyma bu günahkar beden içinde!